“Geen tijd”, daar geloof ik niet in - gewoon prioriteit geven en dat is leuk!

Op 11 februari was ik te gast bij Niels Wintraaken, voorzitter van de sponsorcommissie, ouderbegeleider bij de JO16-2, en afgelopen december benoemd tot Steunpilaar bij Phoenix. Veel van ons kennen Niels – maar we stellen hem graag voor aan iedereen!

Door Léon Jansen

Bij de afgelopen ALV ben je steunpilaar geworden. Van harte proficiat daarmee! Kun je kleur geven aan jouw historie bij Phoenix?

Daniëlle en ik zijn 17 jaar geleden verhuisd naar Zeist. Ik hockeyde daarvoor bij SCHC, maar besloot om over te stappen naar Phoenix toen Lucas op zijn 6^e ook begon te hockeyen. Ik mocht met een aantal teams meetrainen maar besloot al snel dat het nieuwe Veteranen C mijn nieuwe team zou worden. Ik kende er wat mensen van school en de groep was erg leuk. En ik besloot ook om Trainer voor de jongste jeugd op de woensdagmiddag te worden. Tijdens werktijd wel, dus mijn telefoon moest wel aan, maar dat was eigenlijk erg goed te combineren. Ik leerde daardoor allerlei nieuwe mensen kennen.

Sowieso is het trainen van de jongste jeugd de beste management oefening die je kunt bedenken. Je hebt namelijk kinderen die heel graag een partijtje willen hockeyen en kinderen die heel graag andere dingen willen doen, zoals bijvoorbeeld de radslag willen oefenen. Dat botste natuurlijk wel eens, en dan moest je van het technisch kader ook nog eens allerlei oefeningen doen waar beide groepjes niet op zaten te wachten. Ik vond dat wel grappig en kreeg daarom wat vaker de lastige kinderen in mijn groepje (tussen aanhalingstekens).

Bij Veteranen C liepen heel veel kerels rond die ook allemaal dingen deden op de club. Dus via hen ben ik vrij snel in het vrijwilligerswerk gerold. Na een jaar was ik aanvoerder van veteranen C, omdat ik het leuk vond om dingen te organiseren en ook een hockey achtergrond had. Al snel volgde de Waterdragers Commissie, samen met Anne Scholten en Tjeerd Smilde. Dit was een nieuwe commissie, die de realisatie van watervelden (red: de huidige velden 1 en 2 waren destijds nog zandvelden) moest financieren. Ik heb zelf een commerciële achtergrond, dus ik vond het leuk om mijn kennis en ervaring in te zetten voor bijvoorbeeld het veilingdiner. Mooie veilingitems verzamelen, acties voor teams opzetten, enzovoorts. Die commissie was zo leuk en energiek, dat we doorgingen als de nieuwe SponsorCommissie. Dat doe ik nog steeds, ook al zijn een aantal leden inmiddels gestopt maar er zijn telkens weer nieuwe mensen ingestapt.

Ik deed overigens met Canon mee met het bedrijfshockey in het zuiden van het land. Wij deden elk jaar mee met de Business Trophy, toen nog de Conclusion Business Trophy, en omdat ik inmiddels in de sponsorcommissie zat leerde ik die Business Trophy Commissie ook kennen. Tja, en zo rolde ik langzamerhand ook die Commissie in. Erg positief en leuk om te doen, want waar we in het begin nog teams moesten zoeken, zitten we nu al jaren op het maximaal aantal teams dat mee kan doen. Het succes is inmiddels zo groot dat het ook commercieel een grote kracht heeft.

O ja, en in de tussentijd ben ik van het training geven overgestapt naar ouderbegeleiding. Eerst bij Lucas, en later bij Tom. Dat doe ik ook al weer bijna 10 jaar, en ik ben dus nu begeleider bij de JO16-2. Onze dochter Noa hockeyt nu bij de MO12-1, en Daniëlle is natuurlijk ook zeer actief op de club, dus je kunt wel zeggen dat we vaak op de club zijn.

Je benoeming tot Steunpilaar zal voor velen geen verrassing zijn, wat een energie heb jij in de club gestopt! Wat was jouw trigger om te beginnen met het training geven op de woensdagmiddag? Je had toch gewoon een baan en twee andere kleine kinderen?

Bij SCHC ken ik mensen van kinds af aan, ik ben namelijk opgegroeid in Bilthoven. Maar in Zeist kende ik minder mensen en Phoenix kende ik al helemaal niet. Nu leer je snel nieuwe mensen kennen in de buurt en op de lagere school, maar vrijwilligerswerk geeft je een extra zetje in je netwerk.

Ik denk overigens dat ik het ook van thuis heb meegekregen. Mijn vader was al voorzitter van voetbalclubs in Utrecht en deed veel naast zijn werk zoals training geven en dat stimuleerde dat ik dat ook deed tijdens mijn studententijd in Rotterdam. En ik vond het ook leuk: het zelf organiseren van dingen, het creëren van nieuwe initiatieven – het geeft energie. Als je er een beetje tijd en ruimte voor inruimt dan krijg je er veel voor terug. 

Wat is het leukste wat je hebt gedaan aan het vrijwilligerswerk bij Phoenix?

Moeilijke vraag hoor! Ik vond de Waterdragers heel leuk, omdat je een heel concreet doel hebt en omdat het dan ook lukt. Het veilingdiner van de Waterdragers vond ik een erg mooie activiteit. In dit geval was het gewoon “geld binnenhalen”, maar het was zo nodig dat het erg goed was.

De Business Trophy vind ik ook heel leuk. Omdat je het plezier gewoon ziet. De complimenten krijgen van deelnemers dat ze het heel erg leuk vinden, dat het elke keer weer goed georganiseerd wordt, en dat ze graag terugkomen. Sommige bedrijven doen inmiddels met 3 teams mee en vragen wanneer het volgend jaar wordt gehouden, zodat ze er rekening mee kunnen houden met de jaaragenda van het bedrijf. Dan is het een soort jaarlijks uitje, echt super gaaf.

Tja, en de SponsorCommissie is natuurlijk ook heel erg leuk, dus ik kan slecht kiezen…

Wat nog in mijn hoofd zit is de Ice Trophy. Dat is toch ook een van jouw “toernooien”?

Klopt! Dat is ooit ontstaan vanuit Veteranen C, om in Februari een gemengd toernooitje te spelen met de dames. Teams maken, lekker hockeyen en daarna aan de glühwein. Er is nog een beruchte editie waarin de velden vol met sneeuw lagen, en de mannen besloten hadden om met zijn allen naar de kroeg te gaan. Ice Trophy zonder hockey zeg maar, en dat was ook bijzonder gezellig.

In de afgelopen jaren is de opzet wel wat veranderd, omdat de dames geen zin hadden om zo vlak voor de wintersport nog “te hockeyen” met die heren, met alle kansen op mogelijke blessures. Daarom is het nu een soort klein Jan Voskens toernooi geworden (red: Niels blijkt ook een aantal jaren in de organisatie van dit zomertoernooi te hebben gezeten), als een soort voorbereiding op de tweede helft van het seizoen. Behalve dit jaar natuurlijk, door de verbouwing van het clubhuis. 

Inmiddels ben je al jaren de vaandeldrager van de sponsorcommissie. En je hebt een commercieel beroep. Is dat een noodzakelijke combi?

Klopt, ik ben inderdaad Commercieel Directeur bij Canon Nederland. Ik stuur daar met heel veel plezier commerciële teams aan. Maar een SponsorCommissie is niet hetzelfde hoor. Het belangrijkste in een sponsorcommissie is je netwerk en dat netwerk helpt heel erg mee om sponsoren binnen te halen. Sponsoren kunnen namelijk heel veel sponsoren hier in Zeist, maar we willen ze graag uitleggen waarom wij als Phoenix zo interessant zijn. We kijken nu via LinkedIn naar wat leden en ouders professioneel doen, zodat we meer zicht hebben op potentiële sponsoren.

Maar je vraag was of je commercieel beroep moet hebben om in een sponsorcommissie te zitten. Ik zou zeggen van niet, en overigens hebben de meeste leden van huidige sponsorcommissie helemaal geen commercieel beroep. We hebben prima de taken verdeeld. Denk bijvoorbeeld aan de administratie voor al die lijsten van LinkedIn, maar ook de kledinginkoop bij SunnyCamp. Wij hebben een bijzondere samenwerking met hen (Titus en Robert hebben dat destijds opgezet), en Miranda is onze stabiele contactpersoon naar SunnyCamp. En Marco bijvoorbeeld is onze accountmanager naar hoofdsponsor Rabobank, die frequent naar bijvoorbeeld lezingen gaat waar wij weer veel van leren. Iedereen heeft dus zijn eigen rol.

De afgelopen jaren zijn best veel mensen gewisseld in onze commissie. We hebben weer een heel nieuw team met veel enthousiasme die dat gelukkig blijft doen. Maar als er zich nieuwe mensen aanmelden dan gaan we die uiteraard ook spreken. Nieuwe mensen komen met hun eigen netwerk, trekken met hun eigen enthousiasme ook weer nieuwe sponsoren aan, etcetera. En ooit zal ik ook een keer een opvolger moet krijgen, haha! Je zit eerste rang om mee te denken en mee te praten, maar ook leuke events mee te organiseren.

We hebben overigens ook steeds meer nieuwe initiatieven, en ik wil dan ook meteen drie oproepen doen aan onze leden:

1. Word lid van de Vriendenloterij (namens Phoenix natuurlijk)! Heren1 en Dames1 hebben afgelopen najaar de loten verkoop gedaan, zodat de club én zij er geld aan verdienen. 
   Je hebt drie redenen om mee te doen: (A) het is een loterij dus je kunt mooie prijzen winnen; (B) je krijgt een pasje waarmee je heel goedkoop naar allerlei culturele events kunt – je hebt het er al na 1-2 keer uit dus je bent een dief van je eigen portemonnee; en (C) je sponsort Phoenix ermee!
   We hebben het afgelopen jaar een mooie bonus gekregen omdat we zo succesvol zijn geweest. En we krijgen subsidie voor onze duurzaamheidsdoelen.
2. Kom helpen met de organisatie van de Grote Club Actie! De Jongst Jeugd verkoopt die loten, en we zoeken altijd mensen die kunnen helpen met de organisatie ervan. Ook dat levert leuke prijzen op voor de kinderen, én geld voor club wat we heel goed kunnen gebruiken – denk bijvoorbeeld aan het aanstaande lustrum en vooral de verbouwingen van de velden en de kleedkamers wat nu gaande is.
3. Help mee met het Veilingfeest! Of het nu met de organisatie is, het aanbrengen van veilingsitems of straks meedoet met het kopen – alle hulp is van harte welkom!


Het succes van 2016 doen we graag nog eens dunnetjes over!

Welk advies zou jij aan het Phoenix bestuur of haar leden willen geven voor wat er opgepakt moet worden?

Ik heb één grote oproep: ga iets doen als jijzelf of je kind lid wordt van Phoenix. Ja, je betaalt contributie, maar het is een vereniging en die draait nu eenmaal op vrijwilligers. Phoenix heeft niet eens bardiensten, dus ik zou iedereen willen adviseren om die tijd in andere werkzaamheden te stoppen. Help eens mee klussen met de kluscommissie 2 keer per jaar, of ga eens een wedstrijd fluiten, of begeleid de jonge scheidsrechters, of help eens mee met de ledenadministratie… Zoek iets wat bij je eigen kwaliteiten past en waar je lol van krijgt, en je zult zien dat je het extra leuk hebt als je een keertje bij de wedstrijd van je eigen kind komt kijken.

Van mij mag het bestuur hier best steviger op sturen. Ik snap dat veel mensen in de Corona-tijd niet naar de club mochten komen, maar dat is inmiddels verleden tijd dus we hebben wat in te halen om mensen weer terug naar de club te krijgen. Ik ben er van overtuigd dat mensen – nu zij de verbouwing, de feesten en het lustrum en zo allemaal zien – energie krijgen om mee te gaan doen, en ook bereid zijn daar wat tijd in te stoppen. “Geen tijd” of teveel moeite, daar geloof ik niet in, het is een kwestie van prioriteit geven en dat gaat gemakkelijker als het leuk is. Als je het eenmaal doet, is het zeker geen verplichting.

Laatste vraag: Hoe ziet de toekomst van Phoenix er voor jou uit als jij in je glazen bol kijkt?

Ik hoop dat Phoenix zichzelf blijft, en vasthoudt aan zijn kernwaarden. Een familieclub met hoog presterende eerstelijns teams, zowel in de jeugd als in senioren. Een mooie mix is van jeugd, senioren en veteranen, dus ook senioren- en studententeams bij ons. En hopelijk ook de zaterdag vol en de zondag vol, op de watervelden met ons verbouwde clubhuis. Want we hebben het écht goed met elkaar, en ik hoop dat dat altijd zo blijft.

Ik zie ook tendensen waar we rekening mee moeten houden. Jongetjes-hockey neemt verder af, Senioren hockey neemt af en individuele sporten zijn in opkomst. Om het attractief te houden moeten we andere vormen van hockey blijven stimuleren, ook richting de jeugd. Ik zie bijvoorbeeld dat trimhockey geweldig gegroeid is de afgelopen jaren en dat 7evens enorm in opkomst is – wij hebben als Veteranen C ook meegedaan en het was een hartstikke leuke toevoeging om ook in de winter te blijven hockeyen.

Ik geloof daarnaast dat wij ook naar andere sporten moeten kijken. Waarom heeft Phoenix tegen die tijd geen padelbanen, of exploiteert samen met TCV Griffensteyn padelbanen? Griffensteyn heeft geen padelbanen maar wel leden die graag willen padellen, hè? Dit soort creativiteit en initiatieven zijn volgens mij belangrijk om op de langere termijn je ledenbestand op orde te houden. Met name groei is van belang voor de drukte in het clubhuis en daarmee ook de gezelligheid die je als club wil uitstralen.

Maar nogmaals, veel is goed en we moeten vooral niet “veranderen om het veranderen”. Ik ken veel hockeyclubs uit de omgeving en ik vind nog steeds dat wij een unieke mix hebben waar veel andere clubs jaloers op zijn.

Dank je wel voor de gastvrijheid, je mooie woorden en al je energie die je in de afgelopen jaren in de club hebt gestoken! En tot snel op Phoenix!